New Shabads recited by Dr. Jagir Singh Jee

Daate daat rakhi hath apne

ਬਸੰਤੁ (ਭ. ਕਬੀਰ)

ਪ੍ਰਹਲਾਦ ਪਠਾਏ ਪੜਨ ਸਾਲ ॥ प्रहलाद पठाए पड़न साल ॥
Prahlaad was sent to school.
ਸੰਗਿ ਸਖਾ ਬਹੁ ਲੀਏ ਬਾਲ ॥ संगि सखा बहु लीए बाल ॥
He took many of his friends along with him.

ਮੋ ਕਉ ਕਹਾ ਪੜ੍ਹ੍ਹਾਵਸਿ ਆਲ ਜਾਲ ॥ मो कउ कहा पड़्हावसि आल जाल ॥
He asked his teacher, ""Why do you teach me about worldly affairs?
ਮੇਰੀ ਪਟੀਆ ਲਿਖਿ ਦੇਹੁ ਸ੍ਰੀ ਗਪਾਲ ॥੧॥ मेरी पटीआ लिखि देहु स्री गोपाल ॥१॥
Write the Name of the Dear Lord on my tablet.""||1||
ਨਹੀ ਛੋਡਉ ਰੇ ਬਾਬਾ ਰਾਮ ਨਾਮ ॥ नही छोडउ रे बाबा राम नाम ॥
O Baba, I will not forsake the Name of the Lord.
ਮੇਰੋ ਅਉਰ ਪੜ੍ਹ੍ਹਨ ਸਿਉ ਨਹੀ ਕਾਮੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ मेरो अउर पड़्हन सिउ नही कामु ॥१॥ रहाउ ॥
I will not bother with any other lessons. ||1||Pause||
ਸੰਡੈ ਮਰਕੈ ਕਹਿਓ ਜਾਇ ॥ संडै मरकै कहिओ जाइ ॥
Sanda and Marka went to the king to complain.
ਪ੍ਰਹਲਾਦ ਬੁਲਾਏ ਬੇਗਿ ਧਾਇ ॥ प्रहलाद बुलाए बेगि धाइ ॥
He sent for Prahlaad to come at once.
ਤੂ ਰਾਮ ਕਹਨ ਕੀ ਛੋਡੁ ਬਾਨਿ ॥ तू राम कहन की छोडु बानि ॥
He said to him, "Stop uttering the Lord's Name.
ਤੁਝੁ ਤੁਰਤੁ ਛਡਾਊ ਮੇਰੋ ਕਹਿਓ ਮਾਨਿ ॥੨॥ तुझु तुरतु छडाऊ मेरो कहिओ मानि ॥२॥
I shall release you at once, if you obey my words.""||2||
ਮੋ ਕਉ ਕਹਾ ਸਤਾਵਹੁ ਬਾਰ ਬਾਰ ॥ मो कउ कहा सतावहु बार बार ॥
Prahlaad answered, ""Why do you annoy me, over and over again?
ਪ੍ਰਭਿ ਜਲ ਥਲ ਗਿਰਿ ਕੀਏ ਪਹਾਰ ॥ प्रभि जल थल गिरि कीए पहार ॥
God created the water, land, hills and mountains.
ਇਕੁ ਰਾਮੁ ਨ ਛੋਡਉ ਗੁਰਹਿ ਗਾਰਿ ॥ इकु रामु न छोडउ गुरहि गारि ॥
I shall not forsake the One Lord; if I did, I would be going against my Guru.
ਮੋ ਕਉ ਘਾਲਿ ਜਾਰਿ ਭਾਵੈ ਮਾਰਿ ਡਾਰਿ ॥੩॥ मो कउ घालि जारि भावै मारि डारि ॥३॥
You might as well throw me into the fire and kill me.""||3||
ਕਾਢਿ ਖੜਗੁ ਕੋਪਿਓ ਰਿਸਾਇ ॥ काढि खड़गु कोपिओ रिसाइ ॥
The king became angry and drew his sword.
ਤੁਝ ਰਾਖਨਹਾਰੋ ਮੋਹਿ ਬਤਾਇ ॥ तुझ राखनहारो मोहि बताइ ॥
"Show me your protector now!"
ਪ੍ਰਭ ਥੰਭ ਤੇ ਨਿਕਸੇ ਕੈ ਬਿਸਥਾਰ ॥ प्रभ थ्मभ ते निकसे कै बिसथार ॥
So God emerged out of the pillar, and assumed a mighty form.
ਹਰਨਾਖਸੁ ਛੇਦਿਓ ਨਖ ਬਿਦਾਰ ॥੪॥ हरनाखसु छेदिओ नख बिदार ॥४॥
He killed Harnaakhash, tearing him apart with his nails. ||4||
ਓਇ ਪਰਮ ਪੁਰਖ ਦੇਵਾਧਿ ਦੇਵ ॥ ओइ परम पुरख देवाधि देव ॥
The Supreme Lord God, the Divinity of the divine,
ਭਗਤਿ ਹੇਤਿ ਨਰਸਿੰਘ ਭੇਵ ॥ भगति हेति नरसिंघ भेव ॥
For the sake of His devotee, assumed the form of the man-lion.
ਕਹਿ ਕਬੀਰ ਕੋ ਲਖੈ ਨ ਪਾਰ ॥ कहि कबीर को लखै न पार ॥
Says Kabeer, no one can know the Lord's limits.
ਪ੍ਰਹਲਾਦ ਉਧਾਰੇ ਅਨਿਕ ਬਾਰ ॥੫॥੪॥ प्रहलाद उधारे अनिक बार ॥५॥४॥
He saves His devotees like Prahlaad over and over again. ||5||4||

ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ : ਅੰਗ ੧੧੯੪