ਤੁਖਾਰੀ (ਮਃ ੧) ਛੰਤ ॥ Tukhari (Mehalaa 1) Chhant ॥

ਸਾਜਨ ਦੇਸਿ ਵਿਦੇਸੀਅੜੇ ਸਾਨੇਹੜੇ ਦੇਦੀ ॥
Saajan Dhaes Vidhaeseearrae Saanaeharrae Dhaedhee ||
O Friend, You have travelled so far from Your homeland; I send my message of love to You.
ਸਾਰਿ ਸਮਾਲੇ ਤਿਨ ਸਜਣਾ ਮੁੰਧ ਨੈਣ ਭਰੇਦੀ ॥
Saar Samaalae Thin Sajanaa Mundhh Nain Bharaedhee ||
I cherish and remember that Friend; the eyes of this soul-bride are filled with tears.
ਮੁੰਧ ਨੈਣ ਭਰੇਦੀ ਗੁਣ ਸਾਰੇਦੀ ਕਿਉ ਪ੍ਰਭ ਮਿਲਾ ਪਿਆਰੇ ॥
Mundhh Nain Bharaedhee Gun Saaraedhee Kio Prabh Milaa Piaarae ||
The eyes of the soul-bride are filled with tears; I dwell upon Your Glorious Virtues. How can I meet my Beloved Lord God?
ਮਾਰਗੁ ਪੰਥੁ ਨ ਜਾਣਉ ਵਿਖੜਾ ਕਿਉ ਪਾਈਐ ਪਿਰੁ ਪਾਰੇ ॥
Maarag Panthh N Jaano Vikharraa Kio Paaeeai Pir Paarae ||
I do not know the treacherous path, the way to You. How can I find You and cross over, O my Husband Lord?
ਸਤਿਗੁਰ ਸਬਦੀ ਮਿਲੈ ਵਿਛੁੰਨੀ ਤਨੁ ਮਨੁ ਆਗੈ ਰਾਖੈ ॥
Sathigur Sabadhee Milai Vishhunnee Than Man Aagai Raakhai ||
Through the Shabad, the Word of the True Guru, the separated soul-bride meets with the Lord; I place my body and mind before You.
ਨਾਨਕ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਿਰਖੁ ਮਹਾ ਰਸ ਫਲਿਆ ਮਿਲਿ ਪ੍ਰੀਤਮ ਰਸੁ ਚਾਖੈ ॥੩॥
Naanak Anmrith Birakh Mehaa Ras Faliaa Mil Preetham Ras Chaakhai ||3||
O Nanak, the ambrosial tree bears the most delicious fruits; meeting with my Beloved, I taste the sweet essence. ||3||

ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ ਅੰਗ 1111