ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥ Salok Ma 3 ॥

ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਬਾਣੀ ਨਿਰੰਕਾਰ ਹੈ ਤਿਸੁ ਜੇਵਡੁ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਇ ॥
Vaahu Vaahu Baanee Nirankaar Hai This Jaevadd Avar N Koe ||
Waaho! Waaho! is the Bani, the Word, of the Formless Lord. There is no other as great as He is.
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਅਗਮ ਅਥਾਹੁ ਹੈ ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਸਚਾ ਸੋਇ ॥
Vaahu Vaahu Agam Athhaahu Hai Vaahu Vaahu Sachaa Soe ||
Waaho! Waaho! The Lord is unfathomable and inaccessible. Waaho! Waaho! He is the True One.
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਵੇਪਰਵਾਹੁ ਹੈ ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਕਰੇ ਸੁ ਹੋਇ ॥
Vaahu Vaahu Vaeparavaahu Hai Vaahu Vaahu Karae S Hoe ||
Waaho! Waaho! He is the self-existent Lord. Waaho! Waaho! As He wills, so it comes to pass.
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨਾਮੁ ਹੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਵੈ ਕੋਇ ॥
Vaahu Vaahu Anmrith Naam Hai Guramukh Paavai Koe ||
Waaho! Waaho! is the Ambrosial Nectar of the Naam, the Name of the Lord, obtained by the Gurmukh.
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਕਰਮੀ ਪਾਈਐ ਆਪਿ ਦਇਆ ਕਰਿ ਦੇਇ ॥
Vaahu Vaahu Karamee Paaeeai Aap Dhaeiaa Kar Dhaee ||
Waaho! Waaho! This is realized by His Grace, as He Himself grants His Grace.

ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ ਅੰਗ 515