ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੧ ॥ Sireeraag Mehalaa 1 ||

ਇਕੁ ਤਿਲੁ ਪਿਆਰਾ ਵੀਸਰੈ ਰੋਗੁ ਵਡਾ ਮਨ ਮਾਹਿ ॥
Eik Thil Piaaraa Veesarai Rog Vaddaa Man Maahi ||

Forgetting the Beloved, even for a moment, the mind is afflicted with terrible diseases.
ਕਿਉ ਦਰਗਹ ਪਤਿ ਪਾਈਐ ਜਾ ਹਰਿ ਨ ਵਸੈ ਮਨ ਮਾਹਿ ॥
Kio Dharageh Path Paaeeai Jaa Har N Vasai Man Maahi ||
How can honor be attained in His Court, if the Lord does not dwell in the mind?
ਗੁਰਿ ਮਿਲਿਐ ਸੁਖੁ ਪਾਈਐ ਅਗਨਿ ਮਰੈ ਗੁਣ ਮਾਹਿ ॥੧॥
Gur Miliai Sukh Paaeeai Agan Marai Gun Maahi ||1||
Meeting with the Guru, peace is found. The fire is extinguished in His Glorious Praises. ||1||
ਮਨ ਰੇ ਅਹਿਨਿਸਿ ਹਰਿ ਗੁਣ ਸਾਰਿ ॥
Man Rae Ahinis Har Gun Saar ||
O mind, enshrine the Praises of the Lord, day and night.
ਜਿਨ ਖਿਨੁ ਪਲੁ ਨਾਮੁ ਨ ਵੀਸਰੈ ਤੇ ਜਨ ਵਿਰਲੇ ਸੰਸਾਰਿ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
Jin Khin Pal Naam N Veesarai Thae Jan Viralae Sansaar ||1|| Rehaao ||
One who does not forget the Naam, for a moment or even an instant-how rare is such a person in this world! ||1||Pause||
ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਮਿਲਾਈਐ ਸੁਰਤੀ ਸੁਰਤਿ ਸੰਜੋਗੁ ॥
Jothee Joth Milaaeeai Surathee Surath Sanjog ||
When one's light merges into the Light, and one's intuitive consciousness is joined with the Intuitive Consciousness,
ਹਿੰਸਾ ਹਉਮੈ ਗਤੁ ਗਏ ਨਾਹੀ ਸਹਸਾ ਸੋਗੁ ॥
Hinsaa Houmai Gath Geae Naahee Sehasaa Sog ||
Then one's cruel and violent instincts and egotism depart, and skepticism and sorrow are taken away.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਿਸੁ ਹਰਿ ਮਨਿ ਵਸੈ ਤਿਸੁ ਮੇਲੇ ਗੁਰੁ ਸੰਜੋਗੁ ॥੨॥
Guramukh Jis Har Man Vasai This Maelae Gur Sanjog ||2||
The Lord abides within the mind of the Gurmukh, who merges in the Lord's Union, through the Guru. ||2||
ਕਾਇਆ ਕਾਮਣਿ ਜੇ ਕਰੀ ਭੋਗੇ ਭੋਗਣਹਾਰੁ ॥
Kaaeiaa Kaaman Jae Karee Bhogae Bhoganehaar ||
If I surrender my body like a bride, the Enjoyer will enjoy me.
ਤਿਸੁ ਸਿਉ ਨੇਹੁ ਨ ਕੀਜਈ ਜੋ ਦੀਸੈ ਚਲਣਹਾਰੁ ॥
This Sio Naehu N Keejee Jo Dheesai Chalanehaar ||
Do not make love with one who is just a passing show.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਰਵਹਿ ਸੋਹਾਗਣੀ ਸੋ ਪ੍ਰਭੁ ਸੇਜ ਭਤਾਰੁ ॥੩॥
Guramukh Ravehi Sohaaganee So Prabh Saej Bhathaar ||3||
The Gurmukh is ravished like the pure and happy bride on the Bed of God, her Husband. ||3||
ਚਾਰੇ ਅਗਨਿ ਨਿਵਾਰਿ ਮਰੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਜਲੁ ਪਾਇ ॥
Chaarae Agan Nivaar Mar Guramukh Har Jal Paae ||
The Gurmukh puts out the four fires, with the Water of the Lord's Name.
ਅੰਤਰਿ ਕਮਲੁ ਪ੍ਰਗਾਸਿਆ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਭਰਿਆ ਅਘਾਇ ॥
Anthar Kamal Pragaasiaa Anmrith Bhariaa Aghaae ||
The lotus blossoms deep within the heart, and filled with Ambrosial Nectar, one is satisfied.
ਨਾਨਕ ਸਤਗੁਰੁ ਮੀਤੁ ਕਰਿ ਸਚੁ ਪਾਵਹਿ ਦਰਗਹ ਜਾਇ ॥੪॥੨੦॥
Naanak Sathagur Meeth Kar Sach Paavehi Dharageh Jaae ||4||20||
O Nanak, make the True Guru your friend; going to His Court, you shall obtain the True Lord. ||4||20||

ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ : ਅੰਗ 21-22